Greek (Greece)
Menu
Menu
Close
Search
Search
Κατανόηση του Ρήματος του Θεόδωρου Ρούσβελτ: Η Διαφορά Μεταξύ ενός Ηγέτη και ενός Αφεντικού
Έμπνευση και Σοφία

Κατανόηση του Ρήματος του Θεόδωρου Ρούσβελτ: Η Διαφορά Μεταξύ ενός Ηγέτη και ενός Αφεντικού

Συγγραφέας: MozaicNook

Οι περίεργες ψυχές συχνά ήθελαν να γνωρίζουν τη διάκριση μεταξύ ενός ηγέτη και ενός αφεντικού. “Οι άνθρωποι ρωτούν τη διαφορά μεταξύ ενός ηγέτη και ενός αφεντικού. Ο ηγέτης ηγείται, και το αφεντικό οδηγεί” (Ρούσβελτ).

Ή ίσως έχετε παρακινηθεί από έναν διευθυντή που έχει περπατήσει μαζί σας σε αυτό το ταξίδι της επιτυχίας, καθοδηγώντας κάθε σας κίνηση, εμπνέοντάς σας να γίνετε όλα όσα μπορείτε να είστε. Ο Ρούσβελτ συνοψίζει αυτή τη διαφορά πολύ καλά όταν είπε, “Οι άνθρωποι ρωτούν τη διαφορά μεταξύ ενός ηγέτη και ενός αφεντικού. Ο ηγέτης ηγείται, και το αφεντικό οδηγεί.”

Τι εννοούσε ο Ρούσβελτ;

Αυτή η ρήση φαίνεται απλή με την πρώτη ματιά, αλλά αν σκάψουμε πιο βαθιά θα βρούμε περισσότερα παρακάτω. Είτε πρόκειται για την πολιτική του καριέρα, τη δουλειά του στη διατήρηση ή απλά τον περιπετειώδη τρόπο ζωής του, ο Ρούσβελτ θεωρούνταν πάντα ηγέτης. Αυτό που είναι σημαντικό για την ηγεσία σε σχέση με την οδήγηση των ανθρώπων τονίζεται έτσι.

Ένα Αφεντικό Οδηγεί

Σκεφτείτε τους επιβλέποντες που θεωρούν τους υπαλλήλους τους απλώς ως εργαλεία για να ολοκληρώσουν τη δουλειά. Συχνά δίνουν εντολές αντί να παρέχουν καθοδήγηση, επιβάλλοντας αυστηρούς κανόνες εστιάζοντας κυρίως στα αποτελέσματα εις βάρος της ηθικής του προσωπικού. Αυτό μπορεί να δημιουργήσει μια ατμόσφαιρα άγχους όπου η δημιουργικότητα και η καινοτομία αντικαθίστανται από τον φόβο και την συμμόρφωση.

Ένας Ηγέτης Ηγείται

Ωστόσο, υπάρχουν και άλλοι τύποι ηγετών – αυτοί που εμπνέουν τα μέλη της ομάδας. Περπατούν μαζί τους καθημερινά δείχνοντάς τους πώς πρέπει να γίνονται τα πράγματα για εξαιρετικά αποτελέσματα, εκτιμώντας τις απόψεις τους και λαμβάνοντας υπόψη τις ανάγκες τους. Αυτό βοηθά επίσης στην οικοδόμηση σχέσεων που τελικά δημιουργεί μια θετική κατάσταση όπου όλοι αισθάνονται σημαντικοί στην προσφορά τους.

Μαθήματα που Μπορούμε να Μάθουμε

Οι ηγέτες τονίζουν την ενσυναίσθηση; ακούν τις απόψεις των άλλων ώστε να ενθαρρύνουν τις ανατροφοδοτήσεις που βοηθούν στην προσωπική ανάπτυξη των μελών της ομάδας. Αυτό όχι μόνο αυξάνει την ηθική αλλά και ενισχύει την αποδοτικότητα και την αφοσίωση.

Οι ηγέτες δεν λένε απλά στους υφισταμένους τους τι να κάνουν; αντ' αυτού τους δείχνουν γιατί πρέπει να ενεργούν με συγκεκριμένους τρόπους. Οι ηγέτες θα πρέπει επομένως να μην προσφέρουν απλώς οδηγίες ή συνταγές αλλά να παρέχουν οράματα στα οποία οι εργαζόμενοι εντάσσονται στις δραστηριότητές τους. Αυτό τους κάνει να αισθάνονται αναπόσπαστο μέρος της οργάνωσης, ενισχύοντας την ικανοποίηση από την εργασία και αυξάνοντας την παραγωγικότητα.

Η συνεργασία είναι το κλειδί. Οι ηγέτες συνεργάζονται με τις ομάδες τους, ακούγοντας τις ιδέες κάθε μέλους. Όταν υπάρχει αυτό το πνεύμα, υπάρχουν περισσότερες πιθανότητες για καλύτερες λύσεις και μια ισχυρότερη ομαδική πνευματικότητα.

Ένας ηγέτης χτίζει εμπιστοσύνη, δημιουργώντας ένα ασφαλές περιβάλλον για την ανάληψη ρίσκων και την πραγματοποίηση λαθών. Αυτό έρχεται σε αντίθεση με τα αφεντικά που μπορεί να χρησιμοποιούν τον φόβο ως εργαλείο για την ενίσχυση της απόδοσης, οδηγώντας σε υψηλά ποσοστά ανατροπής επειδή η δημιουργικότητα περιορίζεται.

Σκεφτείτε τον προϊστάμενό σας ως τον drill sergeant που φωνάζει συνεχώς, “Κάνε αυτό! Κάνε εκείνο! Γιατί δεν έχει ολοκληρωθεί ακόμα;” Αλλά όταν σκέφτεστε τον ηγέτη σας ως έναν έμπειρο προπονητή ή μέντορα που λέει πράγματα όπως, “Ας το ανακαλύψουμε μαζί. Τι μπορώ να κάνω για να σε βοηθήσω να πετύχεις;”. Από τη μία, το πρώτο σενάριο μπορεί να οδηγήσει στην ολοκλήρωση των καθηκόντων βραχυπρόθεσμα. Ωστόσο, δεν συμβάλλει στην μακροχρόνια επιτυχία και ικανοποίηση όπως το δεύτερο σενάριο.

Συμπέρασμα

Με τα λόγια του Θεόδωρου Ρούσβελτ, η διαφορά μεταξύ ενός ηγέτη και ενός προϊσταμένου είναι σημαντική και ισχυρή. Οι ηγέτες ηγούνται με το παράδειγμα; εμπνέουν τους υπαλλήλους τους ενώ εργάζονται δίπλα τους, ενώ οι προϊστάμενοι οδηγούν τους ανθρώπους γύρω συνήθως με αυταρχικό τρόπο. Μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε αυτό το απόφθεγμα όταν πλοηγούμαστε στις καριέρες μας ή ακόμα και όταν γινόμαστε ηγέτες οι ίδιοι, ώστε να αναπτύξουμε πιο αποτελεσματικές πολιτικές προσωπικού βασισμένες στην ανθρωπιά αντί να εκμεταλλευόμαστε τα άτομα μόνο για εργασιακούς σκοπούς.

“Ηγείστε ή οδηγείτε;”, ρωτήστε τον εαυτό σας, την επόμενη φορά που θα βρεθείτε σε θέση εξουσίας και θυμηθείτε ότι η ενσυναίσθηση έχει μεγάλη σημασία για να γίνετε όχι μόνο προϊστάμενος αλλά και αληθινός ηγέτης.

 

 

Κοινοποίηση: