Φανταστείτε έναν κόσμο στον οποίο οι Νεάντερταλ επιβίωσαν αντί να εξαφανιστούν πριν από περίπου 40.000 χρόνια—και ότι εξακολουθούν να ζουν δίπλα στους ανθρώπους σήμερα. Πώς θα έμοιαζαν οι κοινωνίες μας; Ποια θα ήταν η κυρίαρχη φυλή; Θα υπήρχε αρμονία ή σύγκρουση μεταξύ αυτών των δύο ανθρωποειδών; Τι θα μπορούσε να είχε συμβεί.
Η κληρονομιά των Νεάντερταλ
Ο Homo neanderthalensis ήταν οι πιο κοντινοί μας εξελικτικοί συγγενείς. Ζούσαν στην Ευρώπη και σε μέρη της Ασίας για εκατοντάδες χιλιάδες χρόνια πριν εξαφανιστούν. Αυτά τα ανθρωποειδή ήταν ικανοί κυνηγοί που κατασκεύαζαν εργαλεία και είχαν πολύπλοκες κοινωνίες. Οι σύγχρονοι άνθρωποι (Homo sapiens), που εμφανίστηκαν στην Αφρική, εξαπλώθηκαν παγκοσμίως και τελικά είτε απώθησαν είτε απορρόφησαν τους πληθυσμούς με τους οποίους ήρθαν σε επαφή. Αλλά τι θα γινόταν αν οι Νεάντερταλ δεν είχαν εξαφανιστεί;
Συνοίκηση και κοινωνική δομή
Αν και οι δύο είδωλοι εξακολουθούσαν να υπάρχουν, ο καθένας θα έπρεπε να προσαρμοστεί στην παρουσία του άλλου. Με την ισχυρή τους σωματική διάπλαση και τις προσαρμογές τους στο κρύο, οι Νεάντερταλ θα μπορούσαν να συνέχιζαν να κυριαρχούν σε υψηλότερες γεωγραφικές πλάτες και ορεινές περιοχές. Εν τω μεταξύ, οι σύγχρονοι άνθρωποι θα μπορούσαν να ευημερούν σε διάφορα άλλα περιβάλλοντα χάρη στη μεγαλύτερη ευελιξία τους.
Κοινωνική ενσωμάτωση
Ίσως να υπήρχαν επίσης πολύπλοκες κοινωνικές δομές που να περιλάμβαναν και τις δύο ομάδες. Οι Νεάντερταλ και οι σύγχρονοι άνθρωποι μπορεί αρχικά να διατηρούσαν σε μεγάλο βαθμό χωριστές κοινωνίες λόγω γεωγραφικής απόστασης, αλλά αναπόφευκτα θα αναμειγνύονταν με την πάροδο του χρόνου. Η διασταύρωση μεταξύ τους θα μπορούσε ακόμη να είχε οδηγήσει σε φυσικές συνθέσεις που θα προέκυπταν σε υβριδικά άτομα με μοναδικές γνωστικές ικανότητες.
Διαίρεση εργασίας
Ίσως λόγω της σωματικής τους δύναμης, η σωματική αντοχή και η δύναμη των Νεάντερταλ θα μπορούσαν να τους επέτρεπαν να διαπρέπουν σε σωματικά απαιτητικές δουλειές όπως η κατασκευή, η εξόρυξη ή άλλες μορφές βαριάς βιομηχανίας. Ενώ η δημιουργικότητα των σύγχρονων ανθρώπων ήταν γνωστή, για παράδειγμα στην επιστήμη, τέτοιες ρόλοι δεν θα ήταν αυστηρά διαχωρισμένοι κατά φυλές αλλά θα εξαρτώνταν από τις ατομικές ικανότητες.
Ευφυΐα και γνωστικές ικανότητες
Η εκτίμηση της ευφυΐας μεταξύ διαφορετικών ειδών είναι προκλητική. Σε αυτή την περίπτωση, η κατάσταση είναι ακόμη πιο περίπλοκη καθώς και οι δύο ομάδες είναι ανθρωποειδή με μεγάλους εγκεφάλους που δείχνουν κάποια πιθανότητα για ευφυΐα, αλλά παραμένει ασαφές πόσο παρόμοιες ή διαφορετικές ήταν αυτές οι ικανότητες στην πράξη. Οι Νεάντερταλ κατασκεύαζαν εργαλεία, έλεγχαν τη φωτιά και πιθανώς είχαν συμβολική σκέψη, όπως υποδεικνύεται από την τέχνη των σπηλαίων και τις πρακτικές ταφής.
Μάθηση και καινοτομία
Σε έναν τέτοιο κόσμο, όπου και τα δύο είδη υφίστανται παράλληλα, το καθένα θα είχε επωφεληθεί από τη μάθηση από το άλλο. Η πρακτική γνώση των Νεάντερταλ για το περιβάλλον τους θα μπορούσε να συνδυαστεί με τις καινοτόμες ικανότητες επίλυσης προβλημάτων των σύγχρονων ανθρώπων για να δημιουργηθούν νέοι τρόποι δράσης. Αυτή η ανταλλαγή μπορεί να είχε οδηγήσει σε ταχεία πρόοδο σε διάφορους τομείς, από την ιατρική έως την τεχνολογία.
Δεσπόζουσα και δυναμική εξουσίας
Είναι δύσκολο να προβλεφθεί ποιο είδος μπορεί να ήταν δεσπόζον, καθώς θα μπορούσαν να υπήρχαν πολλαπλά κέντρα εξουσίας ανάλογα με την περιοχή ή το πλαίσιο. Για παράδειγμα, οι Νεάντερταλ μπορεί να είχαν σωματικά πλεονεκτήματα σε σκληρές συνθήκες, ενώ οι σύγχρονοι άνθρωποι μπορεί να ήταν πιο επιδραστικοί λόγω της προσαρμοστικότητας και της δημιουργικής σκέψης τους σε εύκρατα ή ποικιλόμορφα περιβάλλοντα. Τελικά, αυτό μπορεί να μην εξαρτάται τόσο από την ένταξη σε ένα είδος, αν και αυτό θα παίξει κάποιο ρόλο, όπως και οι ατομικές ικανότητες ή οι συνεισφορές προς την κοινωνία.
Επίλυση συγκρούσεων
Για να αποτραπεί η σύγκρουση, και τα δύο είδη θα έπρεπε να αναπτύξουν ισχυρές κυβερνητικές και συστήματα επίλυσης συγκρούσεων. Μπορεί να εξασφαλίσουν δίκαιες αποφάσεις μέσω μεικτών συμβουλίων ή άλλων κυβερνητικών σωμάτων που περιλαμβάνουν εκπροσώπους και από τα δύο είδη. Η κατανόηση θα μπορούσε να οικοδομηθεί μέσω προγραμμάτων πολιτισμικής ανταλλαγής, κοινών εκπαιδευτικών ιδρυμάτων και συνεργατικών εγχειρημάτων.
Ο πολιτιστικός τοπίο
Ένας κόσμος με Νεάντερταλ θα ήταν τόσο πλούσιος, ζωντανός και ποικιλόμορφος σε πολιτισμό. Η τέχνη, η μουσική, η λογοτεχνία και οι παραδόσεις των δύο ειδών θα αναμειγνύονταν σε ένα όμορφο ταπισερί ανθρώπινης έκφρασης.
Πολιτιστικές συνεισφορές
Οι Νεάντερταλ θα έφερναν τη δική τους μοναδική προοπτική στην τέχνη και την επιστήμη, ενώ οι σύγχρονοι άνθρωποι θα μοιράζονταν τη δική τους. Θα υπήρχαν φεστιβάλ που θα γιόρταζαν την κληρονομιά και των δύο ειδών· μουσεία που θα παρουσίαζαν την κοινή μας ιστορία καθώς και κοινά καλλιτεχνικά έργα, μεταξύ άλλων.
Γλώσσα και επικοινωνία
Και οι δύο γλώσσες θα μπορούσαν να συγχωνευτούν, οδηγώντας σε πλουσιότερη γλωσσική ποικιλία από ποτέ μέχρι σήμερα στη γη· αυτό μπορεί να συμβεί μέσω διασταυρώσεων ή απλώς με την εκμάθηση των γλωσσών του άλλου με την πάροδο του χρόνου, γεγονός που θα οδηγήσει σε καλύτερη επικοινωνία μεταξύ των δύο ομάδων ανθρώπων που το χρειάζονται περισσότερο σήμερα, όταν οι παρεξηγήσεις είναι διαδεδομένες λόγω της έλλειψης κατάλληλων μέσων μέσω των οποίων μπορούμε να κατανοήσουμε ο ένας τον άλλον εύκολα, καθώς κανείς από εμάς δεν είναι αρκετά πρόθυμος αλλά ούτε και ικανός να εκπληρώσει τέτοιες απαιτήσεις αν ποτέ υποβληθούν, όπου βρίσκεται μια ευκαιρία για οικοδόμηση ειρήνης όχι μόνο μεταξύ αυτών των κοινοτήτων αλλά και παγκοσμίως.
Μια υποθετική αρμονία
Ακόμα και αν αυτή η κατάσταση είναι καθαρά υποθετική, αναδεικνύει τη σημασία της ποικιλίας και της συνεργασίας. Η κυριαρχία μπορεί να εξαρτάται από τις καταστάσεις παρά να είναι βασισμένη σε είδη, επομένως θα πρέπει να δίνεται αξία στη συνεργασία αντί στον ανταγωνισμό, όπου η συνύπαρξη νεάντερταλ-ανθρώπου γίνεται μια οδός για αμοιβαία μάθηση, αξιοποιώντας τις δυνάμεις και ενισχύοντας την ανθεκτικότητα μέσα στις κοινωνίες, οι οποίες πιθανόν να χαρακτηρίζονται από κυριαρχία σε ατομικά επίπεδα σε σχέση με διαφορετικές ομάδες ή άτομα εντός της ίδιας κοινότητας, θέτοντας τους εαυτούς τους ως νικητές ενώ άλλοι χάνουν, προάγοντας έτσι την ειρηνική συνύπαρξη όχι μόνο μεταξύ αυτών που ζουν δίπλα-δίπλα αλλά και πέρα από τα σύνορα, όπου οι άνθρωποι συναντώνται, ειδικά άτομα από διαφορετικούς πολιτισμούς που δεν κατανοούν ο ένας τις συνήθειες του άλλου λόγω έλλειψης κοινής κατανόησης.