Дубровник, сместен на јужниот брег на Јадранското Море, е еден од најважните историски и културни центри на Хрватска. Основан е во 7-миот век како мала населба од бегалци од римскиот град Епидаурум (денешен Кавтат) кои избегале од словенските и аварските напади. Според легендата, бегалците се населиле на мал остров наречен Лаус, што значи "камени" на грчки. Со текот на времето, островот Лаус се споил со копното, а новата населба била именувана Рагуза, според латинската реч за камен. Други теории претпоставуваат дека Дубровник бил основан дури порано.
Во 12-тиот век, Дубровник се развил во важен трговски центар. Благодарение на својата поволна географска положба, градот стана важна точка за трговија помеѓу Истокот и Западот. Народот на Дубровник развил моќен флот кој доминирал над Јадранското и Медитеранот. Трговските врски со многу земји во Европа и Блискиот Исток донеле просперитет и богатство на градот.
За време на Средновековието, Дубровник беше под заштита на Византија, потоа под власта на Норманите, Републиката Венеција, а на крајот, Унгарија. Во 1358 година, Републиката Дубровник ја воспостави својата автономија со Договорот од Задар и беше формално призната како независна република под номинална заштита на унгарско-хрватскиот крал. Републиката Дубровник постоеше до 1808 година кога Наполеон ја укина.
Во текот на вековите, Дубровник беше познат по својата дипломатија и способноста да ја одржи својата независност преку преговори и трговија. Градот беше исклучително мултикултурен, што се одразуваше во неговата архитектура, уметност и секојдневен живот. Дубровничкиот статут од 1272 година беше еден од првите правни документи во Европа што ја регулираше животот во градот и ги заштитуваше граѓанските права.
Големиот земјотрес од 1667 година беше катастрофа за Дубровник, уништувајќи голем дел од градот и земајќи многу жртви. Сепак, Дубровник се обнови благодарение на својата трговска мрежа и меѓународни врски. Реконструкцијата доведе до барокно оживување кое им даде многу згради и цркви нивниот сегашен изглед.
Кон крајот на 18-от век, Дубровник доживеа пад поради промените во трговските патишта и конкуренцијата од други трговски сили. Наполеоновите трупи ја окупираа градот во 1806 година; две години подоцна, во 1808 година, Републиката Дубровник беше распуштена. По поразот на Наполеон, Дубровник стана дел од Кралството Далмација во рамките на Хабсбуршката монархија, статус што го задржа до крајот на Првиот светски војна. По Првиот светски војна и распадот на Хабсбуршката монархија, Хрватска и нејзините територии станаа дел од Кралството на Срби, Хрвати и Словенци, подоцна познато како Кралството Југославија. По Втората светска војна, Дубровник стана дел од Хрватска како една од шесте републики на социјалистичка Југославија.
Дубровник имаше огромно влијание на хрватската култура и литература. Градот беше центар на интелектуалниот, уметничкиот и културниот живот, а неговото литературно и културно наследство продолжува да инспирира и денес. Дубровник им даде на Хрватска многу истакнати писатели, уметници и интелектуалци чијашто работа и придонеси одразуваат богатата историја и културна идентичност на градот. Некои од најпознатите личности од Дубровник се:
Марин Држиќ (1508-1567)
Најпознатиот хрватски драматург и писател на комедии од ренесансниот период, напиша комедии како што се "Дундо Мароје" и "Скуп," кои ги критикуваа социјалните и политичките проблеми на неговото време и беа многу популарни кај јавноста.
Иван Гундулиќ (1589-1638)
Гундулиќ е еден од најважните барокни поети во хрватската литература. Неговото најпознато дело, епот "Осман," ја слави слободата и херојството. "Химната на слободата," дел од Гундулиќевата драма "Дубравка," сè уште е симбол на слободата и патриотскиот дух.
Јуније Паломотиќ (1607-1657)
Тој беше поет и драматург кој напиша историски драми и епови, вклучувајќи дела како што се "Павлимир" и "Кристијада."
Рудјер Бошковиќ (1711-1787)
Иако подобро познат како научник, Бошковиќ беше исто така филозоф и поет. Неговите дела влијаеа на размислувањето во природните науки и филозофијата.
Воената во 1990-тите
Војната започна по колапсот на Социјалистичката Федерална Република Југославија кога Хрватска и Словенија ја прогласија својата независност на 25 јуни 1991. Војната се водеше помеѓу Хрватска и Југословенската народна армија (ЈНА), која беше целосно контролирана од Србија и поддржана од српските и црногорските паравојски. Според пописот од 1991 година, кој му претходеше на војната, Хрватите сочинуваа мнозинство од 77,5% во Дубровник, што јасно укажуваше дека обидот за освојување на Дубровник беше мотивиран исклучиво од желбата да се заземе хрватска територија. За време на опсадата, Дубровник беше подложен на жестоки напади и бомбардирања. Историското јадро на градот, кое е под заштита на УНЕСКО, претрпе значителни штети. Културните и историските споменици како што се градските ѕидини, палати и цркви беа нападнати и оштетени или уништени.
Описадата траеше до крајот на 1991 година, со градот под постојан оган и прекинати патишта за снабдување. Цивилното население страдаше од недостиг на храна, вода и медицински средства. Меѓународната заедница ги осуди нападите, а Дубровник стана симбол на отпорот и страдањето на хрватскиот народ за време на војната.
Опсадата на Дубровник формално заврши на почетокот на 1992 година, кога хрватските сили ја пробија опсадата и ја стабилизираа одбранбената линија околу градот. До крајот на годината, поголемиот дел од позадината на Дубровник беше ослободен, а ЈНА се повлече.
Меѓународната заедница, вклучително и УНЕСКО, ја поддржа обновата на историскиот центар на Дубровник. Градот постепено ја поврати својата слава и повторно стана популарна туристичка дестинација.
Дубровник денес
Денес, Дубровник е една од најпосетуваните туристички дестинации во Медитеранот. Тој е познат по својата прекрасна стара градска зона, која беше запишана на листата на светското наследство на УНЕСКО во 1979 година. Градот е исто така познат по своето културно наследство, фестивали и популарност како локација за снимање филмови и серии.
Историјата на Дубровник одразува богато и сложено минато што ја обликувало уникатната култура и идентитет на градот. Симбол на слободата, трговијата и дипломатијата, Дубровник останува траен споменик на човечката издржливост и напредок.