Koty, z drugiej strony, mają bardzo dobrą widoczność w ekstremalnie niskim poziomie światła. Jednym z tych powodów jest to, że potrafią widzieć lepiej niż większość ssaków w nocy.
Tapetum Lucidum
Koty mają specjalną warstwę tkanki zwaną tapetum lucidum, znajdującą się za ich siatkówkami. Światło odbija się od tej warstwy z powrotem przez siatkówkę, co zwiększa ilość światła docierającego do fotoreceptorów. Dlatego, gdy kot jest oświetlony, jego oczy zazwyczaj świecą w ciemności.
Ogromna liczba pręcików
Oko kota ma wysoki procent komórek pręcikowych w siatkówce, które są bardzo wrażliwe na światło, aby wspierać widzenie w słabym świetle. W przeciwieństwie do czopków (komórek odpowiedzialnych za widzenie kolorów i szczegółów), pręciki są bardziej wrażliwe na światło.
Duże źrenice
Źrenica kota może rozszerzyć się niemal w kształcie koła, co pozwala mu wpuścić jak najwięcej światła.
Lepsza widoczność peryferyjna
Koty mogą widzieć więcej w swoim polu widzenia, w przeciwieństwie do ludzi, którzy koncentrują się tylko na jednym obiekcie na raz. Ta zdolność pomaga im śledzić zdobycz lub wykrywać niebezpieczeństwo w ciemności.
Mniejsze postrzeganie kolorów
Chociaż oczy kotów są lepiej przystosowane do widzenia w słabym świetle, nie widzą kolorów tak wyraźnie jak ludzie, szczególnie gdy jest ciemno. Postrzeganie kolorów przez koty nie jest intensywne; najlepiej widzą niebieski i żółty.
W ten sposób, dzięki tym anatomicznym i fizjologicznym przystosowaniom, koty mogą widzieć lepiej w nocy w porównaniu do światła dziennego. Te cechy czynią je doskonałymi myśliwymi podczas ciemnych godzin, tak jak ich przodkowie, którzy byli głównie zwierzętami nocnymi.