Kediler, diğer yandan, son derece düşük ışık seviyelerinde çok iyi bir görme yeteneğine sahiptir. Bu nedenlerden biri, geceleri çoğu memeliden daha iyi görebilmeleridir.
Tapetum Lucidum
Kedilerin retinalarının arkasında bulunan tapetum lucidum adı verilen özel bir doku katmanı vardır. Işık, bu katmandan geri yansıtılarak retinadan geçer ve böylece fotoreseptörlere ulaşan ışık miktarını artırır. Bu nedenle, bir kedi aydınlatıldığında, gözleri genellikle karanlıkta parıldar.
Büyük sayıda çubuk hücre
Kedinin gözü, düşük ışıkta görmeyi desteklemek için oldukça hassas olan yüksek oranda çubuk hücreye sahiptir. Koniler (renk ve detay görme ile sorumlu hücreler) ile karşılaştırıldığında, çubuk hücreler ışığa daha duyarlıdır.
Büyük gözbebeği
Bir kedinin gözbebeği neredeyse bir daire şekline kadar genişleyebilir, böylece mümkün olduğunca fazla ışık girmesine izin verir.
Daha iyi periferal görüş
Kediler, insanlar gibi sadece bir nesneye odaklanmak yerine, çevrelerinde daha fazla şeyi görebilirler. Bu yetenek, avlarını takip etmelerine veya karanlıkta tehlikeyi tespit etmelerine yardımcı olur.
Daha az renk algısı
Kedilerin gözleri düşük ışıkta doğru bir şekilde görmeye daha iyi uyum sağlasa da, karanlıkta insanlara göre renkleri net bir şekilde göremezler. Kedilerin renk algısı canlı değildir; en iyi mavi ve sarıyı görürler.
Bu nedenle, bu anatomik ve fizyolojik adaptasyonlarla kediler, gündüz ışığına kıyasla geceleri daha iyi görebilirler. Bu özellikler, onları karanlık saatlerde avlanmak için mükemmel hale getirir, tıpkı çoğunlukla gececi hayvanlar olan atalarına benzer şekilde.