Όταν σκέφτεστε τον Άλμπερτ Αϊνστάιν, πιθανότατα φαντάζεστε τα τρελά μαλλιά του και την εμβληματική εικόνα του ως έναν από τους μεγαλύτερους επιστήμονες της ιστορίας. Αλλά πώς ήταν όταν δεν σκεφτόταν τα μυστήρια του σύμπαντος; Αυτό το άρθρο ρίχνει μια πιο προσεκτική ματιά στη προσωπική ζωή του Αϊνστάιν, συζητώντας την οικογένειά του, τα χόμπι και τις ιδιαιτερότητες που τον έκαναν τόσο ενδιαφέροντα. Ετοιμαστείτε για ένα διασκεδαστικό και διεισδυτικό ταξίδι στη ιδιωτική ζωή αυτού του γένους!
Οικογένεια και Πρώιμη Ζωή
Γεννήθηκε στο Ουλμ στις 14 Μαρτίου 1879 από τους Χέρμαν και Πολίν Αϊνστάιν. Λίγες εβδομάδες μετά τη γέννησή του, μετακόμισαν στο Μόναχο, όπου ο πατέρας και ο θείος του ίδρυσαν μια εταιρεία ηλεκτρικών συσκευών με την ονομασία Elektrotechnische Fabrik J. Einstein & Cie. Είχε μια αδελφή, τη Μάγια, με την οποία παρέμεινε κοντά καθ' όλη τη διάρκεια της ζωής τους.
Ο Αϊνστάιν δυσκολεύτηκε κατά τα πρώτα σχολικά χρόνια υπό το αυστηρό εκπαιδευτικό σύστημα της Πρωσίας, αλλά διακρίθηκε στα μαθηματικά και τη φυσική. Δεν μίλησε μέχρι την ηλικία των τεσσάρων, γεγονός που ανησύχησε τους γονείς του, καθώς πίστευαν ότι μπορεί να υπάρχει κάποιο πρόβλημα με την πνευματική του ικανότητα αργότερα, αν και αυτό αποδείχθηκε εντελώς ψευδές. Απλώς χρειάστηκε λίγο παραπάνω χρόνο για να συνθέσει προτάσεις – μια χρήσιμη ικανότητα για κάποιον που σχεδιάζει να γίνει τόσο αφηρημένος στοχαστής.
Αγάπη και Σχέσεις
Η ερωτική ζωή του Άλμπερτ Αϊνστάιν θα μπορούσε να ανταγωνιστεί οποιοδήποτε σενάριο σαπουνόπερας όσον αφορά την πολυπλοκότητα - ή τις επιστημονικές θεωρίες για αυτό το θέμα! Παντρεύτηκε δύο φορές, ενώ είχε πολλές άλλες σχέσεις.
Μιλέβα Μάριτς
Η Μιλέβα Μάριτς γνώρισε τον Άλμπερτ ενώ και οι δύο ήταν φοιτητές στο Ελβετικό Ομοσπονδιακό Πολυτεχνείο της Ζυρίχης (πρώην γνωστό ως Eidgenössische Technische Hochschule ETZ). Αποδείχθηκε αρκετά ταλαντούχα στη φυσική, οπότε αυτό το κοινό ενδιαφέρον τους έφερε κοντά ρομαντικά και τελικά παντρεύτηκαν επίσημα το 1903 – χρόνο μετά τη γέννηση της Λιζέλ, ακολούθησαν οι Χανς Άλμπερτ και Εδουάρδος, αν και το πρώτο τους παιδί πέθανε πριν φτάσει το ένα έτος, είτε λόγω ασθένειας είτε γιατί δόθηκε για υιοθεσία, σύμφωνα με διάφορες αναφορές. Ωστόσο, καθώς περνούσε ο χρόνος, η αυξανόμενη δημόσια φήμη του, σε συνδυασμό με τις προκλήσεις ψυχικής υγείας της, σταδιακά επιβάρυναν τον γάμο τους έως ότου τελικά διαλύθηκε το 1919 μ.Χ., όταν συμφώνησε να πληρώσει μελλοντικά βραβεία Νόμπελ για τη στήριξή της, τα οποία τελικά έλαβε μετά την απονομή του βραβείου του το 1921.
Έλσα Άινσταϊν
Μετά το διαζύγιο από τη Μίλεβα, ο Άλμπερτ παντρεύτηκε τη δεύτερη ξαδέλφη του, Έλσα Λέβενταλ (γεννημένη Άινσταϊν). Οι δύο γνωρίζονταν από την παιδική τους ηλικία και έτσι, όταν επανασυνδέθηκαν αργότερα στη ζωή του κατά τη διάρκεια μιας δύσκολης περιόδου για εκείνον προσωπικά, αυτό παρείχε κάποια απαραίτητη σταθερότητα μαζί με συναισθηματική υποστήριξη από κάποιον που ήξερε πώς είναι να είσαι μέρος του εσωτερικού κύκλου του Άλμπερτ, καθώς τέτοια πράγματα δεν συμβαίνουν κάθε μέρα γύρω από ανθρώπους όπως αυτοί – αλλά παρόλο που δεν γεννήθηκαν βιολογικά παιδιά μεταξύ τους, παρ' όλα αυτά φρόντισαν την Ίλσε Μάργκοτ Λέβενταλ (κόρες της Έλσας από τον προηγούμενο σύζυγό της) όπως θα είχαν φροντίσει τα δικά τους παιδιά αν υπήρχαν από αυτούς τους συγκεκριμένους γονείς…
Χόμπι και Ενδιαφέροντα
Αλλά ας το παραδεχτούμε: Ο Άινσταϊν ήταν περισσότερος από έναν απλό «γκικ» της φυσικής! Ακολουθούν μερικά παραδείγματα από τα διάφορα χόμπι του:
Μουσική
Ο Άλμπερτ ήταν ένας απίστευτα ταλαντούχος βιολιστής που απολάμβανε να παίζει μουσική καθ' όλη τη διάρκεια της ζωής του, λέγοντας μάλιστα μία φορά ότι έγινε φυσικός επειδή δεν έγινε μουσικός. Άρχισε να μαθαίνει να παίζει αυτό το όργανο όταν ήταν πολύ νέος και δεν σταμάτησε ποτέ γιατί βρήκε παρηγοριά και έμπνευση στους ήχους που παράγονταν, απολαμβάνοντας ιδιαίτερα τις συνθέσεις που δημιούργησαν οι Μότσαρτ και Μπαχ, μεταξύ άλλων.
Ιστιοφόρα
Ο Άινσταϊν αγαπούσε την ιστιοπλοΐα και περνούσε πολύ χρόνο στο νερό για να χαλαρώνει. Ωστόσο, παρά την αγάπη του για την ιστιοπλοΐα, ήταν ευρέως γνωστό ότι ήταν κακός σε αυτό, καθώς πάντα χανόταν ή χρειαζόταν βοήθεια. Το Τύμλερ, το σκάφος του, του έδωσε πολλές πολύτιμες στιγμές μόνος με τις σκέψεις του.
Ασυνήθιστες συνήθειες και προσωπικά χαρακτηριστικά
Μεταξύ των φίλων και των συνεργατών του, ο Άινσταϊν είχε τη φήμη του εκκεντρικού, καθώς και ενός ατόμου με εξαιρετικό χιούμορ. Ακολουθούν μερικές ιστορίες που απεικονίζουν αυτή την πλευρά της προσωπικότητάς του:
Χωρίς κάλτσες
Δεν μπορείς να αναφέρεις τον Άινσταϊν χωρίς να μιλήσεις για το πόσο μισούσε να φοράει κάλτσες; Μερικές φορές ακόμη και επίσημες εκδηλώσεις δεν μπορούσαν να τον κάνουν να αλλάξει γνώμη, αν και τις έβρισκε περιττές και ενοχλητικές, προτιμώντας την απλότητα στο ντύσιμο.
Ακατάστατα μαλλιά
Άφησε τα μαλλιά του να μεγαλώνουν άγρια, κάτι που έγινε εμβληματικό μέρος της εικόνας του, αλλά αυτό δεν οφειλόταν μόνο στο ότι ήθελε να φαίνεται διαφορετικός από τους άλλους – αντικατοπτρίζει την αδιαφορία προς την προσωπική εμφάνιση σε συνδυασμό με την έμφαση που έδινε στις διανοητικές αναζητήσεις.
Παιχνιδιάρικη φύση
Εκτός από το ότι ήταν σοβαρός σχετικά με την επιστημονική του εργασία, ο Άινσταϊν του άρεσε να κάνει πλάκες: υπήρχαν πολλές αστείες φωτογραφίες που τον απεικόνιζαν να τραβάει γκριμάτσες ή να κάνει άλλες γελοίες κινήσεις, όπως να βγάζει τη γλώσσα του (η πιο διάσημη από αυτές).
Αργότερα χρόνια και κληρονομιά
Καθώς περνούσε ο χρόνος μετά το 1933, όταν οι Ναζί ήρθαν στην εξουσία στη Γερμανία, αναγκάζοντας τον Άλμπερτ Αϊνστάιν να μετακομίσει στις Ηνωμένες Πολιτείες, όπου εγκαταστάθηκε στο Ινστιτούτο Προχωρημένων Σπουδών που βρίσκεται στην Πρίνστον - πολιτεία του Νιου Τζέρσεϊ, που εξακολουθεί να φιλοξενεί το ίδιο ίδρυμα μέχρι σήμερα - επιτεύχθηκαν πολύ περισσότερα, τόσο επιστημονικά όσο και πολιτικά, μέσω κοινωνικής εμπλοκής, ενώ ήταν ακόμα ζωντανός μέχρι τον θάνατό του το 1955. Σύμφωνα με τις αναφορές που δόθηκαν, από τότε δεν αναφέρθηκε τίποτα σχετικό με την υπεράσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων ούτε με τις προσπάθειες διατήρησης της ειρήνης μεταξύ των εθνών παγκοσμίως, εκτός από την υπόθεση του σιωνισμού που υποστηρίχθηκε έντονα από τότε που εγκαταστάθηκε στην Αμερική, ακολουθώντας την απόδρασή του από τις διώξεις που προκάλεσε η άνοδος των αρχών που ηγούνταν ο Άντολφ Χίτλερ, αναγκάζοντας τους διανοούμενους να φύγουν από την πατρίδα τους λόγω φόβων για την ασφάλεια της ζωής τους που εκφράστηκαν προς τους Εβραίους που ζούσαν κάτω από τον ναζιστικό κανόνα.
Οι συνεισφορές του αείμνηστου καθηγητή Άλμπερτ Αϊνστάιν προς την προώθηση της γνώσης έχουν σημειωθεί πολύ πέρα από τους ακαδημαϊκούς κύκλους μόνο. Το χιούμορ του, ο ανθρωπισμός και η μοναδική του προσωπικότητα ήταν αρκετά για να αφήσουν μια διαρκή εντύπωση στις μνήμες μας για πάντα, κάνοντάς τον έναν ζωντανό θρύλο που δεν θα ξεχαστεί στην ιστορία, γεμάτη από σπουδαίους άνδρες που άλλαξαν τον κόσμο προς το καλύτερο κατά τη διάρκεια της ζωής τους, ενώ ακόμα αναπνέουν ανάμεσά μας, όπως και άλλοι ιδιοφυείς πριν από αυτόν, με την περιέργεια να είναι η υπέρτατη επιθυμία να βρουν απαντήσεις στις πιο περίπλοκες ερωτήσεις σχετικά με τη φύση γύρω από την οποία συνυπάρχουμε σε αυτό το σύμπαν, όπου κατοικεί κάθε ον ή πράγμα που γνωρίζουμε μέχρι στιγμής, παρατηρηθέντων τουλάχιστον ή φαντασμένων σε δυνατότητα που δεν έχει ανακαλυφθεί ακόμη, περιμένοντας την αποκάλυψη κάποια στιγμή στο μέλλον, που μπορεί να έρθει νωρίτερα ή αργότερα, αλλά μέχρι τότε ας συνεχίσουμε να αναζητούμε πιο βαθιά μέσα στον εαυτό μας μέχρι να μην παραμείνει τίποτα κρυφό από την θέα, εκτός από την αλήθεια που βρίσκεται θαμμένη κάπου κάτω από τα στρώματα της άγνοιας, τυλιγμένη σε ψευδαισθήσεις που γεννιούνται από την ανθρώπινη αδυναμία που ονομάζεται νοημοσύνη, η οποία πάντα αναζητά περισσότερη κατανόηση για τα πάντα, συμπεριλαμβανομένου του εαυτού της ως αντανάκλαση της ύπαρξής της.
Η ανθρώπινη πλευρά πίσω από έναν λαμπρό νου
Ο Άλμπερτ Αϊνστάιν είναι διάσημος για τις επιστημονικές του ανακαλύψεις, αλλά αξίζει επίσης να σημειωθεί ότι ήταν μια πολυδιάστατη προσωπικότητα με βαθιά εκτίμηση για τη μουσική, περίεργο χιούμορ και δέσμευση για δικαιοσύνη. Εξερευνώντας την ανθρώπινη πλευρά αυτού του εξαιρετικού προσώπου, μπορούμε να αρχίσουμε να κατανοούμε το άτομο πίσω από τις θεωρίες, καθώς και να εκτιμήσουμε πόσο μεγάλη επιρροή είχαν τόσο επιστημονικά όσο και κοινωνικά στην ιστορία, ανοίγοντας έτσι τον δρόμο για την ανάπτυξη της επιστήμης μέσα στην κοινωνία στο σύνολό της.
Έτσι, όταν οι επαναστατικές αυτές ιδέες σας χτυπήσουν ξανά, μην ξεχάσετε ότι υπήρχε ένας άνθρωπος πίσω από αυτές που του άρεσε να ασχολείται με τη ζωή χωρίς παπούτσια, ταξιδεύοντας εδώ και εκεί, παντού, η ζωή του Αϊνστάιν μας υπενθυμίζει ότι ακόμα και οι μεγαλύτεροι στοχαστές καθοδηγούνται από τις δικές τους ιδιορρυθμίες και πάθη, καθιστώντας τους πιο αγαπητούς στους άλλους.