De Verenigde Staten waren een gast voor Albert Einstein tijdens zijn laatste jaren, terwijl hij bleef bijdragen aan de natuurkunde en betrokken bleef bij politieke en sociale kwesties. Dit artikel onderzoekt de laatste fase van Einsteins leven, zijn dood en blijvende erfenis. Lees verder en ontdek meer over het slotstuk in het levensverhaal van een genie.
Princeton jaren eindelijk
In 1933, met het nazi-regime dat aan de macht kwam en de politieke situatie in Duitsland verslechterde, vertrok Albert Einstein naar Amerika. Hij nam een functie aan het Institute for Advanced Study, gelegen in Princeton, New Jersey, waar hij de rest van zijn dagen zou doorbrengen.
Wetenschappelijke activiteit, vervlochten met sociale betrokkenheid, bepaalde de latere jaren van Einsteins leven. Ondanks zijn gevorderde leeftijd bleef hij diep gefocust op zijn werk en zocht hij naar kennis over de werking van het universum. Zijn aandacht was gericht op de verenigde veldtheorie – een ambitieus project dat erop gericht was om elektromagnetisme en gravitatie in één theoretisch kader te verenigen, hoewel hij dit doel niet bereikte, legde hij wel de basis voor toekomstige wetenschappelijke inspanningen.
Advocacy en politieke betrokkenheid
Terwijl hij in Princeton was, werd Einstein een sterke voorvechter van burgerrechten en sprak hij zich uit tegen nationalisme en racisme. Onder andere activiteiten waaraan hij deelnam, was het lid worden van de NAACP (National Association for the Advancement of Colored People) en het aangaan van een opmerkelijke vriendschap met de Afro-Amerikaanse leider W.E.B. Du Bois, die voor gelijkheid vocht.
Kernwapens waren een ander onderwerp waartegen Einstein gedurende zijn leven zo gepassioneerd vocht. Nadat hij betrokken was geraakt bij de creatie van de atoombom door het ondertekenen van een bekende brief gericht aan president Franklin D. Roosevelt, waarin de Amerikaanse regering werd aangespoord om door te gaan met nucleair onderzoek; later voerde hij onvermoeibaar campagne voor ontwapening tegen dergelijke wapens, stellende dat ze gevaarlijk zijn, niet alleen wanneer ze worden gebruikt, maar zelfs wanneer ze worden bezeten, met teveel onnodige risico's die ermee gepaard gaan, vooral gezien de potentiële catastrofale gevolgen die kunnen voortvloeien uit hun accidentele of opzettelijke gebruik, waar dan ook en wanneer dan ook! De Emergency Committee of Atomic Scientists, die als doel had de verspreiding van atoomwapentechnologie te stoppen en tegelijkertijd vreedzaam energiegebruik te bevorderen, kwam voort uit deze strijd.
Privéleven en gezondheid
Viool spelen, zeilen en tijd doorbrengen met vrienden en collega's waren enkele van de eenvoudige genoegens die Einstein in zijn persoonlijke leven genoot. Ondanks dat hij wereldwijd bekend was, leefde hij nooit weelderig en waardeerde hij intellectuele bezigheden boven geldverdienende ondernemingen, des te meer omdat hij zich realiseerde dat rijkdom niet gelijkstaat aan geluk; het stelt iemand in staat om vrij te denken zonder financiële beperkingen, wat hem leidde naar grotere ontdekkingen.
Na verloop van tijd verslechterde de fysieke toestand van Albert; meerdere ziekten vielen hem aan, waaronder een abdominale aorta-aneurysma, die uiteindelijk ook zijn leven eiste. Desondanks bleef Einstein, ondanks deze kwalen, mentaal actief en werkte hij door aan wetenschappelijke theorieën tot zijn laatste ademtocht.
De dood van Albert Einstein
Op 17 april 1955 begon Albert, als gevolg van een scheuring van een interne bloedvat in de buik (abdominale aorta-aneurysma), intern te bloeden. Hij werd opgenomen in het Princeton Hospital, waar chirurgen een operatie aanbevalen, maar hij weigerde, zeggende dat hij lang genoeg had geleefd en klaar was voor de dood wanneer dan ook; “Ik wil sterven wanneer ik voel dat ik wil sterven – er is geen behoefte om mijn leven kunstmatig te verlengen nadat alles is gedaan.” Deze woorden werden door hem uitgesproken vlak voordat hij vredig overleed in zijn slaap in de vroege uren van 18 april 1955, op 76-jarige leeftijd. Hoewel deze gebeurtenis het einde van een tijdperk betekende, blijft wat hij zowel wetenschappelijk als sociaal heeft bereikt tot op de dag van vandaag significant voor mensen over de hele wereld.
De Afstammelingen van Albert Einstein
Zelfs na zijn dood blijft de invloed van Einstein wereldwijd toenemen. Zijn wetenschappelijke theorieën, die voornamelijk de relativiteitstheorie omvatten, hebben onze kennis over ruimte en tijd getransformeerd en zijn bovendien fundamentele principes in de hedendaagse natuurkunde. Naast het maken van deze wetenschappelijke doorbraken, zette hij zich in voor vrede, burgerrechten en andere humanitaire zaken, waardoor hij een blijvende erfenis van medemenselijkheid en sociale bewustwording achterliet.
In de jaren na zijn overlijden werd er een onderzoek uitgevoerd naar Einsteins hersenen, wat leidde tot vele onderzoeken gericht op het onthullen van de fysieke basis voor een uitzonderlijke intelligentie zoals die van hem. Hoewel er tijdens dit onderzoek enkele opwindende ontdekkingen werden gedaan; wat hem werkelijk tot een genie maakt, wordt nog steeds toegeschreven aan nieuwsgierigheid, verbeeldingskracht en onvermoeibare zoektocht naar kennis, zoals aangetoond door verschillende geleerden door de geschiedenis heen.
Albert Einstein: Een Retrospectief
De dood van Albert Einstein markeert een tijdperk in de menselijke beschaving omdat het ons een kant van hem toont die we vaak vergeten – zijn menselijkheid. Het feit dat hij altijd trouw bleef aan de wetenschap terwijl hij sociale rechtvaardigheid verdedigde, maakt hem een tijdloze vertegenwoordiging van intellectuele briljantheid samengevoegd met morele rechtvaardigheid.
Terwijl we het leven van deze grote man vieren, laten we niet vergeten hoeveel hij de wetenschappelijke denkwijze heeft beïnvloed, ver voorbij grenzen: dit gezegd zijnde, mogen al onze herinneringen aan Albert verlicht worden door die flitsen die wijzen naar onbekende realiteiten die nog niet eerder door de mensheid konden worden gedroomd als mogelijk anders.